YAZILSAYDI AŞK TA’RÎFİ

Yazýlsaydý aþk ta’rîfi, tutuþurdu kaðýt-kalem…
Söndüremezdi nârýný bunca deryâ, bunca âlem…
Yanar giderdi hem Mecnûn, hem Kerem, hem nice âdem…
Duy beni, ey ben-i âdem! On sekiz bine þandýr o.

Kevn-i kâinâttan evvel nihân idi ol hazîne
Nihân, ayân olmak içün kýldý ol nûru âine
Aþktan cezve nice cezbe tuttu nûrundan âleme
Ýlk cezbe, geldi Kalem’e; on sekiz bine nakþtýr o.

Yazdý önce, cennetteki kâse misâli o “Be” yi,
Onsekizbin çeþit lezzet þerbet dolu o kâseyi;
Çeþidini nükteyleyip, damlattý altýna nükteyi,
Yazdý böyle besmeleyi; onsekizbine baþtýr o.

Üçlü minâre misâli yazdý “Sin”i ba’desinde
Yâ sîîîn…! dercesine hayrân oldu o, arafesinde
Seyrân oldu ol ýþkýna, görünce þerefesinde
Bayýlma derecesinde onsekizbine aþktýr o.

O dem geldi sýra “Mim”e; yazarken o, ne hayretti…!...
Çünki yaratana habîb olmaya o, alâmetti;
Bayýlmýþtý o dem kalem; ona o ne muhabbetti…!...
Çün o nûr-i Muhammed’ti(s.a.v.), onsekizbine þavktýr o.

Yazdý kalem lâfz-ý celâl ki, Kalem’e hûþ te’lîftir
Edeb ile yazdý Kalem, yazdýðý güzel Elîftir
Zaten Kalem’in iþi ki, yazmak ile mükelleftir
Yazdýran Hakk müelliftir; onsekizbine Rabb’týr o.

Nice evre ile cevre, sardý iç içe âleme…
Dünya pâre, gâh-i çâre, sunuldu ben-i âdeme
Kün ile Arþ, tümüyle ra’þ oldu aþk-û muhabbete;
Suhbetgâhtýr Muhammed’e; onsekizbine manndýr o. (s.a.v)

Arþ-ý a’lâ cevr-i a’lâ onsekizbin ihtivâya
Hem, en emîn bir hemzemîn gâhtýr seyr-i sâirâta
Müþtâk oldu tüm melekût, seyrân içün Mustafâ’ya
Geçti tebdîl-i erkâna; onsekizbine hanndýr o.

Arþ-ý a’lâ’yý ol Mevlâ, süsleyip kýldý istivâ
Nice zînet ile a’lâ, geçecek diye Mustafâ;
Süse süs kattý Arþ-ý a’lâ, ayak tozu ile a’lâ!...
Sahibiyse daha a’lâ, onsekizbine ðanndýr o.

Kâlb Arþ-ý a’lâ’dan a’lâ gâh-ý muhabbet müstevâ
Sûs-i muhabbettir a’lâ, þâh-ý Muhammed Mustafâ
Sûs-i Muhammed Mustafa tüm kâinâta muhtevâ
Muhabbeti zevk-û sefâ; onsekizbine banndýr o.

Aceb buldu mu bir beþer, o toz deðerince deðer?!...
Ondan zerre olsa eðer, o beþer nelere deðer…
O toz baþka… ziynet Arþ’a, ýþký burdan Arþ’a deðer;
Koptuðu yer nûrmuþ meðer; onsekizbine anndýr o.

ALÝ’den Arþ’a süs olmaz; o toz nerde, Ali nerde?!...
Çün yok nesneden süs olmaz; varlýk nerde, yokluk nerde?!...
Varlýkla yokluk bir olmaz; varlýk Hakk ile birlikte…
Ki, yok olmaktýr indinde; onsekizbine hâldir o.
Sosyal Medyada Paylaşın: