Aðla Hüznün koynunda uyandým önce korktum sonra sarýlmasýný sevdim öyle sýmsýký sarýlmýþtý ki Nefes almakta zorlanýyordum Yavaþ yavaþ alýþtým onun koynunda Uyanmaya Yýllardýr sarýlmamýþ bir beden Özlem içindeymiþ sarýlmaya
Aðla diyorum kendime Aðla ki yýllarca Sevda sandýðýn boþ yere inandýðýn ömrünü heba ettiðin Onulmaz dertlere düþtüðün Sevmemiþ seni sarýlmamýþ sana Hüzün gibi Boþa gitmiþ yýllarýn
Aðla aðla ki Kalbine çöreklenmiþ Karayýlan gözyaþýndan zehir gibi akýp gitsin
Aðla aðla ki umutlar yeniden yeþersýn Taþa dönmüþ kalbinde ruhunu yitirmiþ özünde
Aðla Hercai Aðla Belki yeniden doðuþ’un olur gözyaþý seĺi Belki de adý konulmamýþ hep eksik kalmýþ yanýnýn Otaðýnda Bir gül açar Herþeye inat Aðla aðla o zaman.
Hacer Sarýgül 12 Haziran 2019 saat 06 53
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hacer SARIGÜL(yitik şair( Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.