SANA GÜLE GÜLE DİYORUM GÜLÜM
SANA GÜLE GÜLE DÝYORUM GÜLÜM
Senin dolaþtýðýn yollardayým
Sen olmak sararken adýmlarým
Bir beyaz kelebek saçlarýma kondu
Zaman hazirandý
Dilsiz bir kuþtum bir kale kemerinde.
Aþk dediðin dokunaklý olmalý loþ odalarda
Ne büyük yara, kaybettiðin birini aramak
Sen gelincik çiçeði
Mademki beni býrakýp gidecektin
Neden mola verdiðimiz o çoban çeþmesinde,
Son sözünü söylemedin sen, kervan sarayým?
Besbelli içimde ektiðin tohumlar üþüyor
Ben ne Nazým’ým nede Yahya Kemal
Kalem tutmanýn þehveti kalmadý avuçlarýmda
Eksikliðime kattýðýnýz dünya
Üsküdar vapurunun köpüklerine karýþtý
Bundan böyle kapýný çalacaðýmý sanma
Korkmuyorum artýk yalnýz yaþamaktan
Ve sana güle güle diyorum gülüm
Sen anýlardan anýlara dalgalanan deniz
Hangi gülü koklasam son anýn avucumda kalýyor
Nuri Daðdelen
Haziran 2019/ Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.