Karanlık
Okunmuþ günler üzerine
Bütün bu yazýlanlarý unut/ma
Çocukluðumuzun resmini
Sevince ayaklarýmýn gülümseyen çizgisini
Susmanýn da konuþmak olduðu ibadetini
Bir kez ,bir kez daha unutma
Denize taþ atan hayalin kýzýl saçlarý soluyor
Birimizden biri herþeyi söylemeliydi,dedi
Ve saksý kocamandý geçen mevsimlere inat
Ben ki
O sokaðý binlerce kez geçtim arkamda insanlarla
Nasýl aðýda bulandýysa bükülüþ
Her akþam bir nehir dolaþýp durdu ruhumu
Düþ dudaðýnýn söz odalarýna sürůlü
Penceresiydi yalnýzlýk
H/ecesinde boðulan yolculuðun isli saatleri
Yaðmur naðmeleriyle Islanýr
Özlemleri ikna eden liman olsaydý þayet
Gölgeler uzakta kalýrdý
Gölgeler ki yanýbaþýmýzda
Karanlýðý korkularla sevmiyordum
Bu yüzden dokunuyordum ýþýða
Peki
Umudun umduðu sýr hüznü
Gözyaþý üzümü..
Ahh inancýn þaraplaþmýþ öyküsü
Renk çýðlýðý bahçelerin atýlan oklarýyla
Yeþili koruyorum
Susayan tohumlarý
Hala oradayým
Hala buradayým
Hala hiçbir yerde
Boðazýma kadar dolan testi
Gece ve ay’ýn olmayacak ötesi
Karanlýðým ben.
Ruhumun bana ettiði rüyalar
Kaderin nefesinden boþar mý beni bilmiyorum
Kendimi kendi içimde öldürüyorum
Gözlerimde uzun karanlýk
Kafesinde çýrpýnan kuþ serenadý
Kýzýl gök..
Bir yalan daha doður bana
Bir yalan daha
Doðru olsun güz yaþýmýn vakti
Þair deðilim fakat
Bir kez daha yazýyorum
Aklýmýn yorðunluðundaki aðýr taþý
Titreyen parmaklarýma
Yollara bakmaktan ve çokça kýrmýzý kokmaktan mý kýrýldý
Sesimin kanatlarý
Ki bu sana iyilik
Bu bana ölümdü
Dilinin uyuþmuþ közünü yýldýrýrken
Arzuhallerimin halsiz kýlýçlarý gün ýþýmasý
Hangi þerbetin tasýnda olgunlaþtý da ruhum
Böyle,böyle yalnýzlýk koktu tenim
Anlatýn bana
Bana yeryüzündeki evleri deðil
Papatyalarý anlatýn
Bir kez,bir kez daha gül’ün kanamasýna kanayým
Anlatýn bana
Karanlýðým ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.