BÜLBÜL

Yüzü güllü,bahtý dikenli Bülbül
Bilmezler yüzündeki gülleri açtýrabilmek için ne kadar çýrpýndýðýný
Bilmezler çýrpýndýkça,ne kadar yorulduðunu
Kimse görmez yüzündeki gülün rengini de
Her defasýnda dikenine takýlýr
Gelir yüreðine hançer gibi batýrýrlar her defasýnda


Kara tahtalara
Beyaz tebeþirlerle yazýlmýþ çilesi
Çile bülbül olmuþ
Yuttuðu tebeþir tozu
Kursaðýna yapýþmýs
Sesi çýkmaz olmuþ
Kendi kafesinde,kendi kendini boðmuþ


Ölmemiþ garip bülbül sýçrayarak uyanmýþ
Þöyle gözün ucuyla kara tahtaya bakmýþ
Yazýnýn sonundaki virgüle bir dert yanmýþ
Nokta olmalýydýn sen diyerek
Ona bir Eyvallah çakmýþ


Duvaklarýn içinde,yýrtýlmamýþ kefenim
Hani bu þanstý,diðer adýyla uður
Kulaklarým hasrettir,bir güzel muhabbete
Verirseniz alýrým,tebeþirler bitmeden


Þakýmak þöyle dursun,
Diken üstünde baþým
Ebedi gözümün üstünde hep gizli yaþým
Her gün ayný film
Dön dolaþ ayný sahne
Sadece ve sadece oyuncularý sahte


Göðüs kafesim yýrtýldý
Ýçine bir bakan yok
Bende yara saracak,az da olsa derman yok
Ruhumun etekleri zillerini çalarken
Zilleri susturacak bende takat yok
Sosyal Medyada Paylaşın: