Muaf

Yorgun bir saklanýþ
Göðün perdesi ardýna...

Yeþilin sofrasýndan henüz kalktým
Bir duanýn en baþýnda sustum
Buruk kalbin duasý sade derindeydi çünkü
Öyle ki kendim dahi duymadým...

Hüznü hayata býraktým
Gözlerimin ýslanmýþlýðýný topraða yaðdýrdým
Her bir dal bahara armaðaným
Kendinden yana zati muafým...

Savuruyorum bir perdenin kenarýnda
Odamýn loþ tenhasýný duyumsuyorum
Yýllar evet
Gelmiþ, geçmiþ bilmiyorum
Artýk ömür deyip umursamýyorum...

Yine özgür kalsýn renkler
Hepsi köhnedi bendekiler
Türkülerde beni söyleyecekler...

Neyse sözde kalmasýn þiirler...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: