Epigraf

uzun uzun yol aldým
yaþam denen bu serüvende
gittim meþeler boyu...
saçlarý limon kokan aþklarýmda oldu
yüreðin kýyýsýna
meþin düþler yazdýran da

kimisinden topraðým gülsuyu koktu
kimisiyle ardakalan günleri
gerip uzun çardaklara
üzüm üzüm demlemek istedim
ama hepsinden sadece dilim kamaþtý

pýtrak yürüdü eteðime dar patikalar
kül kül baktým geçmiþin delikanlý uçurumlarýna
kavruk kestane diye geçti de
tutanaklara yaþamýn adý
ben avuçlarýma limon kokularýný hüzün bildirdim

beni hep kuþ bakýþý geçti globus
ben globusu çocuklarýn aç gözleriyle
kalpaðý düþüktür baþýmýn o yüzden
emeðin gözleri ondan kanlý

birileri peltek ninniler söyleyerek
birilerinin genzi çürümüþtü
oysa iþsizliðin soluðundan
birileri birilerinin yarýnlarýný çalýyordu
savaþlar ve savaþanlar içinse
hiç umut yoktu!

kalemi kanla açtým, hoyrat vurdum ellerimi
sürdüm kendimi üstüne dünyanýn
karýþtýrdým, karýþtýrdým tüm ceplerini
ülenecek bir masal kalmamýþtý
çokça aðlattým þiiri

gizlice karanfil yedirdim çocuklara
oba bulutlarla besledim kendimi
sonra döndüm
dövündüm ýslak ýslak
gecenin örtüsünde hala durur tükürüðüm

o zamandan beri dilimde hep þiir kýskaçlý
durup durup kemiriyorum kendi aðzýmý

Deniz Ercivan
Kayýt Tarihi : 29.10.2015 02:15:00

Þiirimi günün seçkisine layýk gören seçici kurula ve zaman ayýrýp okumuþ herkese buradan tþklerimi iletiyorum.
Saygý ve selamlar
Sosyal Medyada Paylaşın: