Düşmüşem

Düþmüþem ben bir dert kuyusuna,
Selsebil ýrmaðý kurumuþ susamýþam!
Sözlerimi sessizliðe haykýrýp,
Ben karanlýðýn baðrýnda yanmýþam.

Düþmüþem ben dünyanýn vefasýzlýðýna,
Dost dediklerim göz kapamýþ ataþlarýma,
Gözlerden gördüm umursamazlýk akmýþ,
Kanmaz olmuþam artýk gönlüm kararmýþ!

Düþmüþem ben bir gam diyarýna,
Ellerim ve ayaklarým baðlanmýþ,
Dilimdeki sözcükler dilim daðlamýþ,
Küle dönmüþ mana kimse anlamamýþ!

Binbir dertle yürürken dünya çölünde,
Bir peygamber ýrmaðýna rastlamýþam.
Bu ýrmak Kur’an imiþ Sünnet imiþ;
Ýçip içip âb-ý hayatý, þükür kanmýþam!

Zeynep Zuhal Kýlýnç

Sosyal Medyada Paylaşın: