Sana söylemek istediklerim var, Çok çaresizim gibi, Dertlerim ruhumu boðuyor gibi, Kahkahalara hasretim, Gücümü kuvvetimi kaybediyorum gibi, Söyleyemiyorum.
Bu kaçýncý uykusuz gece Bu kulaklarýma dolan kaçýncý çile, Bu kalbime vuran kaçýncý iþkence, Söyleyemiyorum.
Acýmasýzca kýrbaçlýyor geceler, Bitmiyor sanki elemler, Sana tutunayým istiyorum sýkarken yumruklarýmý sessiz çýðlýklarla Yine hapis kaldým kendi karanlýðýmda Söyleyemiyorum.
Gülmek istiyorum avaz avaz çaðlayan gibi Aðlamak istiyorum bir fýrtýna misâli Hayatýn en aðýr geldiði anlarda duymak istiyorum sesini, Ancak bilirim ki taþýyamazsýn derdimi, Söyleyemiyorum.
Kýsalýyor kalbimin karanlýk odalarýndaki uzun dizeler, Ýnsan sustuklarýný haykýrmak istiyor en çok, Yaralanýyor gönül acýlarla sarsýlýrken çaresizce kenara býrakýlýnca, Çok koyuyor Söyleyemiyorum.
Labarnas / 2019 ---
Tarihin acýmasýzca tekerrür etmesinden korktuðum bir gece, gözlerimde yaþlar, içimde kimseye haykýramamanýn acýsý, aðlayamayýþým. Yanýmda acý çeken annemin bir uyanýp acý çekip bir uyumasý, her an ne zaman caný yanacak korkusuyla harap olan sinirlerim, kaçan uykularým, sevdiðime bütün bunlarý açamayýþým, açamadýðým duygularým, bitmeyen yorgunluklarým, yaþlanan omuzlarýmýn taþýdýðý ve taþýyacaðý dertlere dayanamayýþý.
En çok da böyle derdimi dökecek bir köþe bulamadýðým gecelerde eski bir iç geçiriþle sýzlar içim "Ýnsanýn bir abisi olmalý." Ve en çok böyle gecelerde abimi anýyorum.
Bir ton yazý yazdým, kazara silindi. Ýnsan binlerce kilometre uzaktan aðlarken güldüreni, aðlarken ortak olaný unutmuyor ömrünce. Artýk hayat ve dertler aðýrlaþtýkça ben de taþýyamaz oldum belki de sevdiklerimin çaresiz dertlerini. Böyle deðildim ben, keþke senin kadar güçlü olabilsem abi. Ben taþýyamýyorum, beni de taþýyamýyorlar abi. Belli bir yaþtan sonra aþklar ve arkadaþlýklar sadece iyi gün dostlarý edinmekten mi ibaret ne dersin? Ýçim düðüm düðüm þu saatte ve bana ancak yazmak iyi geldi. Ýyi bir dinleyici bulmak pahalý, sabýrlar kýsýtlý, hayat yorucu. Bütün bu çaresiz hislerimi dinleyen tek yer satýrlar, kalem ve kâðýt ya da klavyesine bastýðým soðuk bir ekran.
Çok yorgunum abi çok ve en kötüsü yalnýz aðlýyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Labarnas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.