BAKTIĞIM ZAMAN
Baktýðým zaman
Özleyince bakarým o fotoðraflarýna kimi gün,
Ýçimi sen kaplarsýn uçsuz bucaksýz.
Bazen siyah beyaz bakarým ýþýl ýþýl rengine,
Mavi olur bazen gözlerin,
Bana yansýr sýcaklýðýn sankim alev kýzýlý,
Saçlarýn uçuþur omuzlarýmda daðýnýk,
Ve asýlý kalýr hayalim zülüflerinde.
Renksiz gözyaþlarým ýslatýr, karartýr yüreðimi,
Sararmýþ o resimlerine baktýðým zaman.
Gerçeðim ayrýlýðý yudumluyorken zehir zemberek,
Fotoðraflarým nasýlda mutlu ve umutlu.
Yaný baþýmda duruyorsun öylece,
Bir sana bakarým birde kendime,
Düþünüyorum.
Yýllar almýþta serpmiþ bizi devrin dört bir yanýna.
En son çekilmiþ resimlerine baktýðým zaman.
Tahmini malumatýný alýrým senin,
Ýnan o gün fiyakamýz daha daha iyiymiþ bu günden,
Dertlerimiz minicik… Hayallerimiz deniz aþýrý.
Her karesinde bin bir ümit saklýdýr,
Takvim yapraðý büyüklüðünde siyah beyaz fotoðraflarýn.
Her telden hayatýný yaþamýþýz dönüp duran dünyanýn,
Nihayetinde.
En sevdiðim senin fotoðrafýna baktýðým zaman.
Tek bir þey görürüm.
Mutluluðunu elinin tersiyle ittiðin,
Yüzüne hüzün yansýmýþ Diyarbekir’i. 18.04.2015
Þiir Atila Yalçýnkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atila yalçınkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.