Bakma!..Öyle açtýðýma... Görüntüm güzel ne buram buram kokarým nede vazona yakýþýrým... Kalmýþ ise kýrmýzý yapraðým onu da eline alýnca býrakýrým... Köküm saðlam yaratýlýþtan korkmam fýrtýnadan... Eminim korur Yaradan. Boz kýrlarda yaþarým gelinciktir adým... Her bir tohumum da acýlarýmý, dünyamý saklarým... Göremezsin sen beni. Yalnýz kalýnca bir an!.. Zayýf narin gövdeme hiç yoktan hayat verene göðe...Arþa dikilir baþým... Medet derimde yetiþtirir coþkun meltemler, esenlik... Duyuyormusun dinle. Nasýlda iniyor hatimler... Ya selalar...Onlar...Yoksa!... La Ýlahe Ýllallah Muhammedin Resulallah... Anladým...Hazýrým... Kurban olsun ram olmuþ, kula boyun bükmemiþ zayýf gövdem...
05/04/2018 Erdoðan KILINÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırılmış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.