KARDA TEFEKKÜR
Bir kýþ gecesi,
Kar taneleri vurur penceremden,
Hadi,hadi gelsene.
Oturmak neydi içimde…
Býrak,býrak kalsýn düþünceler,
Titremesin maðaramda gölgeler.
Dýþýmda atýlmakta bana,
Gökyüzünden beyaz konfetiler…
Henüz anýlar altýnda ezilmemiþken,
Beklediðim ihtiyarlýk…
Kalktým ayaða, hayatla yürümek,
Kendimle ritim tutmak için.
Oturmak kolaydý oysa,
Zora talip olmak neydi,
Dýþýmýn buz kesen rýhtýmýnda…
Hayallerim zincirini kýrdý,
Düþtüm yollara.
Aman Allah’ým,bu ne çýlgýnlýk,
Ýçimde bir fýrtýna…
Muhtelif sessizliklerde,
Baþýma düþerken kar taneleri,
Her biri ayrý ayrý þekilde,
Muhtelif bir yalnýzlýk…
Bedenim ruhuma kavuþtu,
Her adýmda…
Kar taneleri dokundukça bedenime,
Endiþeler düþtü bir bir,
Bezdirdiðim ruhumda…
Buhurizade üflerken kulaðýma,
Huzurunda bir neva-kar .
Yaþamayý seviyordum,
Sonumu bilecek kadar...
Hicri,rumi,miladi nedir ki,
Ýnsanlýk olmadýðý an.
Ayný ýrmakta akmakta,
Evrende bütün zaman.
Umutlarý kadar yaþarken insan,
Üstüme yaðmakta kar…
Mutluluðu bulmak zor deðildi,
Elimde, kar topu kadar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Türkistan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.