Þiraze zindan qarasý gözlrin Tutsak bil ki þu könlüm Gülün Figandayken o bülbül Menim üreyim de; faveraným var Acý feryat ile Yükselsin ahým Revan olur asumanda buluda Cama vuran her damla da Sükut var Saraným yoxdur, üþüyürü;m Þiraze Tutaným yoxdur düþürÜm Þiraze
Bastýrabilmirem ay gözel könlümdeki tuðyanýmý Duygularým Giya edir Muhasira edir Galbimi Söz keçirebilmirem özüme Baxýþlarý ceylan gözel Yitirilmiþ olub saharlar da Güneþ olub doðuyorsan Ala gözün baxýþýn da
Neyedir gözünden Yahþlar töktüðün Yetiþmadimi yollarýna baxtýðým Kavuþabilemez bu iki ürek Bu ömür sona ulaþanda Apardý þu zaman gülümü menden Hesretlik çekirem baxýþlarýnýn O gözel künlerim qeçti aklýmdan
Sen oxu bülbülüm, qamli nagmeni Men ölmüþüm yoxluðunda Derman aramam O yarim yoh istemem neyleyim saray Baþqa sevgiliyle hoþ olabilmirem Dönerim girdabta Zamaným dayanmýþ Bir gara gözlünün böyle eþgine Bah mende þeirle etdim yadýný Buðulu þüþalara yazdým adýný