yazdýðým birkaç satýr karalama iþte kendimce ben diyorum “içim dýþým hali yaralarýmýn” el diyor “yaz gayrý d/aðladýkça yeþerir seninde karalarýn” iþte böyle ya dostlar.. yahu ne bileyim, olmadý ki þiirden baþka dili sessizliðimin…
bir çocuk aðlar, aðlar bir adam kadýn kadar sever bir kadýn adam kadar bir çocuk ölür ömrü baharýndan bir liman boðulur tuzunun, neminin kahrýndan ve bir þehir… bir þehir daha demir alýr gözü yaþlý bahtýndan
güle, bahara isyan kanat vurur yedisinde bir diken düþer yüzü güneþin eteðinden bir ceylan daha vurulmadan gölgesinden kýrýlýr, savrulur bir toprak daha alnýndan ve bir gelincik… bir gelincik daha kanar dalýndan, alýndan
ne zaman aþk olsam, aþýk olsam hep bir ecel daha büyük gelir yaþamak yüreðime d/aðladýkça izim kurþun, kurþunum hükmü dar olur aðacýma boynum ki hep urgan düþürün þimdi beni sallanamayan salýncaðýmdan
öncesi, yaþamak mýydý bilmiyorum sonrasý, senden sonrasý neden ölmekti onu da bilmiyorum yoksul sokaklarýný sevmiþtim oysa çocukluðumun kerpiç duvarlarýný sevmiþtim bacasýz düþlerimin
göçebe bir buluta tutunup sessizce kendime yaðasým var su gibi yoluna akýp akýp deniz gibi çekilip gidesim var gidesim var þimdi, kendime uzak, dualarýma yakýn…
ilhanaþýcýkasýmikibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.