Umut renkleri...

Yürüdüm
Koþar adým deðil...

Durdum
Son noktada deðil...

Yoruldum
Tükenecek kadar deðil...

Aðladým
Sel sular kadar deðil...

Güçsüz kaldým
Meltem esintisinde düþecek kadar deðil...

Süsledim yorgun dallarý
Umut renkleri ile bezedim
Türkülere asýlý býraktým
Hoyrat þarkýlarda ezdirmedim...

Kendim kaldým
Sesimi dahi duymadým
Bir bendim kendi yoldaþým
Çýð damlasý sessizliðinde aðladým...

Kimse sevmez sonbahar rengi dertleri
Kimse sevmez üþüten kýþ hüzünlerini
Kimse bilmez sendeki sensizliði
Kahve gözlerine sakla sade kederleri ...

Þimdi hala yürüyorum
Istediði gibi herkesin
Gördüðünüz kadar ki benim
Sabahlarý duyulur çið damlasý sesim
Umut renkleri dallarý yine süsledim...

Aybüke
Sosyal Medyada Paylaşın: