Bir Tutam Mürekkep

Ýnan ki istedim bulmak bir seni,
Aradým çok gözde birde kendimi.
Rüya gibiydi ama daha zordu anlatmak,
O bütün geceyi, gözlerine sýðdýrmak.

Aylardýr dokunmadýðým o defterim,
Tozlar içindeydi bilmeni isterim.
Bilirim ki açýldýysa o tozlu sayfalar,
Kalemimde hâla bir tutam mürekkep var.

Yoktu ki tek bir kendi adým,sana sorarým.
Ýzafet duygumu kaybettiðimden sanýrým.
Öyle ya zar zor varým, ýssýz adanýn sahilinde.
Belli yetemedim düþlerime bir senin düþlerinde.

Sorsana biraz kendine ben ne diye varým?
Ölünce herkesçe daha deðerliysek madem.
Yaþamak, ýslak topraða hapisti sanýrým,
Günahsýz kalamadý desene ey oðlu adem.
Piyon

Sosyal Medyada Paylaşın: