Kader Diyemezsin

Hüzün yaðmurlarý ýslatmasýn
Tükenmesin umutlarým
Her yeni gün yeni bir baþlangýçtýr
Öyle pes etmek yok
Birazdan gün doðacak
Yaðan yaðmurlara karýþacak gözyaþlarým .

Bu kaçýncý piþmanlýk kaçýncý isyan
Kabullenmek kolay mý ayrýlýðý
Öksürük nöbetlerim arttý yine
Býrakmýyor yakamý sen gittin gideli .

Tutamadýk verdiðimiz sözleri
Ayrý telden çaldýk ikimizde
Yaðmur gözyaþlarýmýn alýr mý yerini
Uzaklardan duyar mýsýn sesimi .

Yataðýnýn baþucunda yazdýðým mektuplar
Açýp okumayacaksýn biliyorum
Resmim bakýyor neler oldu der gibi
Unutma sevgili
Çalmayacak kapýný benden baþka birisi .

Düþen her yaðmur damlasý
Geleceðe dair umuttu
Acýlar teslim aldý yüreðimi
Bir gülüþün mutlu olmam için yeterdi .

Sokaklar oldu meskenim
Parmaklarýmýn arasýnda sönmüþ sigaram
Adým atacak derman yok dizlerimde
Gözlerimden iki damla yaþ süzülüyor
Siliyorum elimin tersiyle .

Zaman haklý çýkardý bizi çekemeyenleri
Kaybettik birbirimizi
Yaþananlara kader mi diyelim
Lanet olsun diyorum
Kaderin üzerine üzerine gidiyorum ...






Refik
18 . 10 . 2018
Ýstanbul



Sosyal Medyada Paylaşın: