Þarkýlar söylerdik süzülen söðüt aðacýnýn gölgesinde Her köþede izlerimiz gözlerimiz düþerdi göðe Kim boðar elleriyle geçmesini istemediðimiz Gök mavisi yeþil dallý sulak saatlerimizi Ne kaldý geride sessizliðimiz kadar þimdi acý bir ihtiras Dalgalar kýyýlarýma vursa Ellerini ýslak yanaklarýmda bulsam Yýkýlsam ama sesini son bir kez Karýþmýþken toza dumana Kýzýl rýhtýmda ceset gibi uzanan bedenimin Kararan zerrelerinde duysam Ne olur uçuþan saçlarýný Bu köhne þehirde Bir kadýnýn saçlarýnda bulmasam Dalgalarla boðuþmasam Alýp giderken nefesimi Nefesini bir solukta bulmasam Býrakmasan beni böyle kalabalýklara Bilirsin yokluðun eksiltir beni Milyon seferler düzenlerim tek kiþilik kentlere Çoðalýrým seni hatýrlatan her yerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.özkan özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.