Sen ölmedin thisbe Gurubun al yanaklarýnda Ateþ damlam Sen ki o çukurun derinliðinde Kendini saklarken Ben kaç kere öldüm
Kaç kere ölümümü taþýdý melekler Nasýl uyanýrým sensiz sabahlara Nasýl solurum bu yaþamýn nefesini Nasýl akýp gider zaman Nasýl akar dereler Gözlerimden ateþ damlýyor Yakýyor beni Thisbe
Yokluðunla nasýl atar kalbim Sensizlik nasýl vuruyor Bir bilsen þah damarýma Sesin yankýlanýyor bu acýlý vadilerde Kaným akýyor senin yoluna Karýþýyor dut aðacýnýn damarlarýna Beni özlediðin zaman gel dünyama Bir dut düþecektir koynuna Demle beni dudaklarýnda iç beni kana,kana iç thisbe Yaþam aksýn damarlarýna gözlerin açýlsýn benden sonra O beraber kurduðumuz hayalleri Sanki bende varmýþým gibi yaþa thisbe Yaþa ki Bende mutlu olup göz yaþý akýtayým Koynunda inci taneleri büyüten Bir fidan yeþersin orada Toplayýp onlarý tak gerdanýna Her inci seni götürsün hayal dünyamýza Yaþansýn ölümsüz aþkýmýz Yazýlsýn sayfalara
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.