Kapýsý penceresi olmayan yaþamýn Ýçerisinde Ne zaman caným sýkýlsa Yalnýzlýðýmýn tuzaðýna düþüyorum. Kazýdýkça kazýyorum Üzeri kapatýlmýþ ne kadar aný varsa Sürüklenip gidiyorum çok uzaklara Ölüm geliyor gözlerimin önüne Sevmelerimi bile içime çekmeye korkuyorum Aynalar yalancý Bakýþlarým yýpranmýþ resimlerde Her gece Baþbaþa kalýyorum acýlarýmla Susuyorum Sindire sindire kavramaya çalýþýyorum Ve evet Ben artýk hayat yolunda Saçlarý aklaþmýþ Bir ileri iki geri yürüyorum Ve biliyorum ki Hancý deðil yolcuyum Daha ne kadar dayanýrým bilmiyorum ama Hala bir umudum var Hala yaþanacak sevdalarým var
Sosyal Medyada Paylaşın:
Filiz elbi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.