SENİN YÜZÜNDEN

SENÝN YÜZÜNDEN

bak ne hallere koydu aþk beni
savurdu kuru yapraklar gibi
aldý gitti aklýmý fikrimi
derbeder oldum senin yüzünden

yanar oldu yürek aþk narýna
gönül düþtü sevdanýn harýna
hasretim sevdalý yaðmurlara
çöllere düþtüm senin yüzünden

hal hatýrýmý soran kalmadý
sineme gömdüm acýlarýmý
kuru salým kapýya dayandý
ecelim geldi senin yüzünden

öyle estinki hayallerime
hayalin süzülür gözlerimde
gönül yanar kor gibi ateþde
dumanlar çöktü senin yüzünden

beynim firari saç baþ daðýnýk
dilimde bir türkü yanýk yanýk
gönül teselli olmuyor artýk
çýkmaza düþtüm senin yüzünden

deli bir sevda döner baþýmda
sen damlarsýn gözümün yaþýnda
adýný sayýklarým rüyamda
lal oldu dilim senin yüzünden

can yakýyor özlemin hasretin
elimden düþüyor yýrtýk resmin
hayalime doðuyor gözlerin
âmâ gözlerim senin yüzünden

ruhum aciz bedeni terketti
yüreðimde umutlarým bitti
hayallerim denizde gark etti
deryaya düþtüm senin yüzünden

notalar eðilip dize geldi
kalem seni yazdý seni çizdi
kalmadý mýsralarýn deðeri
bu son þiirim senin yüzünden

m.özgür özbek
Sosyal Medyada Paylaşın: