Susmayın Söyleyin Ne Oldu Bize?
Þanlý geçmiþiyle göz kamaþtýran,
Bir millet kaybetmiþ, öz cevherini.
Gidiyor ardýna dönüp, bakmadan,
Utanmýþ kendinden, kaçýyor sanki.
Beþer çýlgýnlýðý, pek yaman sarmýþ,
Acze düþtük; eðri doðru seçmekte,
Acý, tatlý geçmiþ; geride kalmýþ,
Mâhmurluk içinde günler geçmekte.
Herkeste bir zaaf, bir uyuþukluk,
Gözlerde, gerçeði göstermez perde,
Temelden tavana iþlemiþ kulluk,
O kendine güven, irade nerde?
Hayal beþiðinde tatlý ninniler,
Dinleye dinleye yetiþen nesil;
Ölüm uykusuna yatmýþ gibiler,
Bu gidiþ hiç hayra alamet deðil.
Susmayýn, söyleyin; ne oldu bize?
Kardeþler konuþun, gizli kalmasýn.
Mezarlýða gelip tüm ceddimize,
Lânet okuyanlar haklý olmasýn...
Özcan Ýþler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.