sakla beni Tarsus sakla en karanlýk köþene sýðýnmýþým kabahatlerimi yüzüme vurmadan öfkemi kucakla.. bir köþende gülmüþ bir köþende aðlamýþým kim bilir kaç kez kaçýrmýþým sokaklarýnda seferimi ah Tarsus kapa gözlerimi, kimselere söyleme yerimi..
meþhursun ya çaresiz kaçaklarý saklamakla bende bir rivayete, usulca sýzdýðýnmýþým.. “geçiyor zaman çölde aðaç altýnda konaklamakla” geceler boyu býkmadan anlattýðýnmýþým. izin verde tamamlayayým zulanda firarimi zamaný geldiðinde ört üzerimi!
(hem ömre ziyansýn hem akla omzunda kendinden bihaber yýðýnmýþým köreliyor eskiyorum artýk anla böyle hesaplaþýlýr ancak; hatýrlamakla! her hanende kýzgýnlýðýnmýþým yutkunduðun kýrgýnlýðýnmýþým tepelerinde esen en aðlamaklý ýslýðýnmýþým susmuþum çünkü her aðladýðýmda yadýrganmýþým kirpiðimden içeri bir aðýr ezgi bozuyor düzenimi ve birazdan yaðýp omzuna bitireceðim serüvenimi aç baðrýný haydi; giydim ben kefenimi!) Sosyal Medyada Paylaşın:
Garip Tuna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.