MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Teğet İlişkiler
umutveyasam

Teğet İlişkiler


Eskimiþ hatýralarý yenilemek isteyiþleri
Soyutlaþtýðýn an unutursun hepsini
Sevdanýn sana gülümseyiþi vardýr
Ýþte o zaman anlarsýn Sevmeleri,Sevilmeleri ve seviþmeleri...

Rýhtýmýnda yakamozu izlemek bir denizin
O anlaþýlmaz duygular içinde.
Esen ýlýk bir samyeline býrakmak kendini
Kapatýp gözlerini soyutlaþmak bu hayattan

Yaðmur çiseler hani.
Hani çýkýp saklandýðýn camýn dýþýna
Ýliklerine kadar ýslanmak istersin
Ve aradýðýn,o yaðmurun sana getirdikleridir aslýnda
Yýllardýr istediðin bu deðil miydi zaten?
Kendine söylemeye bile çekindiðin.


Alýþýlmýþlýklarý terk etmesini söyledin kalbine
Býrakýp gidebilmesini,yapabilmesini söyledin
Kendi kendini kandýrdýn yine
Hayatý iyi anlamýþtýn ama anlatamamýþtýn,
ORHAN VELÝ ustalýðýnda
Bunu bile saklamýþtýn
Bütün hatayý burda yapmýþtýn
Sevememiþtin kimseyi doðru düzgün
Gelip geçici olanlarý hatýrlarcasýna.


Hayatýmsýn dediðin.
Kendini kandýrmalarýndan baþka bir þey deðildi.
Uzun yýllar geçirmiþtin oysa
Tecrübeler edinmiþtin
Býrakýp gitmelere üzülmeyecektin.
Ya da býrakýp gidebilecektin.
Seni kendine saklayan yaralarýn engel oldu buna.



Ne sezai abi kavuþtu rozasýna
Ne biz sevebildik rozamýzý bu kadar
Öteli olabilirdik belki.
Ýncir kuþlarýnda bulmadýk hiç sevgimizi
Ama hep bu yüzden yakýndýk.
Daha dinlemediniz bizden türküler diye
Bizim aþkýmýzda uymazdý her saza ama
Ne yaptýksa Sezai abi olamadýk.



Kimse ölmedi aþkýmýzýn heybetiyle
Sevemedik biz kimseyi bu kadar heybetlice
Biz kendimizi ’O’ bellediðimiz zaman doðduk
Soðuk kýþ gecelerinde gelin olurken bu þehir
Biz Þahidi olduk..þahidi olmaya gittik
Ýþte o zaman sevmezdik yakamozu
Samyeli ise; getirmiþti bizi buraya bir kere.

Uykuya daldýðýmýzda rüya görmek istedik.
Rüyamýzda ’O’ olsun istedik.
Sevmelerimizi hatýrladýk
Sevilmelerimiz ve seviþmelerimiz olmadý hiç.Hatýrlayamadýk.
Ama sevmelerden arta kalan yaralar gülümsetiyordu bizi
Boþa harcanmýþ olduðumuzun verdiði acizlik ile,
Yapabildiðimiz en iyi iþti çünkü gülmek.
Aðlamaksa neyi deðiþtirirdi ki...


Rýhtýmý geniþlemiþti artýk bu denizin.
Yakamozu izlemeye çýkanlar çoðalmýþtý
Her geçen gece gözden kayboluyordu yaralýlar
Gün gelip herkes yaralandýðýnda,Umutlar kalacaktý geriye.
Gülümseyecekti herkes.

Tam da sarmasýný becerebilirken yaralarýmýzý
Yara alabileceðimiz bir yakamoz oluþtu yine
Öncekilere benzer
öncekilerden farklý
Ötelendiðimiz günlere dönebilme ihtimali doðdu
Kapatýp pencereleri,örtüp perdeleri
Çok sevdiðimiz yaðmurda ýslanmak isteyiþleri
’O’ olabilme günleri

Bitecekse,eskiyecekse,izleyenler çoðalacaksa bu yakamozu,
Ýstemeyiz gülümsemeyi.

Umutlarýmýzla kalmaya razýyýz biz....

Hasan Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.