FESLEĞENLER

Kaç doðum günü soldurdum sen yokken bilmem
Bekledim, bekledikçe sen her günü tükettin
Fesleðenler hâlini hatrýný sordu geçen gün
Yok dedim, gelmeyecek dedim bir daha

Karne gününü hatýrlýyorum, irili ufaklý çocuklar
Belki o zaman gelirsin dedim, gelmedin
Yýkým oldu gönlümde, söndü tüm ocaklar
Yaralarýmý sarýp sarmalamaya gelmedin

Kýlýktan kýlýða girdim yüzünü görebilmek için
Yoluna gölge, aklýna karpuz kabuðu oldum
Mehtaba, yaðmurlara, kýrlara haykýrdým ismini
Her gün senle görüyorum sonsuzluðun resmini

Korkuyorum düþlemekten, daha da korkutma beni
Zalim takvimlerden kurtar zihnimin her bir zerresini
Uçurumdayým senelerdir, gel artýk uzat elini
Güldüðüme bakma, her gece gözyaþýmda saklarým seni
Sosyal Medyada Paylaşın: