Bu güne dek hep helalinden pay eyledim sevgimin rýzkýný. ihaneti iterken elimin tersiyle, aþký ebedi kýldým Tanrý aþký için. ve rengini ayrýþtýrdým siyahtan kýrmýzýnýn
Ýncitse de birikmiþ hazanlarýmýn bað bozumu, Olan ve bitmeyen bir kavgaya baþým gözüm üstüne dedim. Üstesinden geldim, acýnýn ellerinden tutup sýfýrla çarptýðým hüzünlerimin.
Belki akýllanmadý kalbim ama, Ýçim tarifi imkansýz bir huzur tablosu. Ekip de biçemediðim düþlerimi derdest edip, çoktan fitilini yaktým küskünlüðümün. Þimdilerde döne döne yanan ateþ böceði seyrindeyim. Umurumda mý nedametten murat diliyor olman.
Yan be yan... Ayak týrnaðýndan,saç teline kadar yan. Aklýn almadýðý,deliliðin sýnýrlarýný zorlayan, cehennem kýzýlýna sürgün kimliðinle yan. Yalvar sönmek için göz yaþlarýma. Bu saatten sonra ne külün gerek topraðýma, ne de yalancý baharýn gönül han’ýma. Sen küçülüp kavruldukça kendi harýn da Benim buz tutsun yangýn yeri üryan sevdam
Dilek USTA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.