GARDAŞIM

Yaðan karlar bir gün erirde
Kanadý kýrýk kuþlar uçamaz gardaþ
Ellerin ocaðýnda ateþ yanarda
Bizim ocaðým tütemez gardaþ

Yoksulluk miras kalmýþ atadan
Harcaya harcaya bitiremedim
Ömrümü acýlarla bitirdim de
Bir tek yoksulluðu bitiremedim gardaþ

Cümle âlem düþman oldu yenemedi
Bir tek çok sevdiðim yýktý gardaþ
Dumaný tütmeyen ata ocaðýnda
Tek baþýma kaldým yüzüm gülmüyor gardaþ

Yoksulluk kapýma çakýlý demirden mýh
Çok mücadele ettimde sökemedim
Nefesim tekliyor ömrüm sonumu
Gelecekten umutluydum gülemem gardaþ

Halimi kimse anlamýyor çaresizim
Bir gardaþ’ýn yeri asla doldurulmuyor
Elin verdiði lokmalar boðaza diziliyor
Ektiðim tohumlar yeþermedi, çürüdü gardaþ

Vasýf’ým Hangi dalý tutsam kuruyor olmuyor iþte
Nasibim kýsmetim kesilmiþ yaþýyorum böyle
Yoksulluk kasamda bitmeyen hazine
Halimden kimse anlamýyor anlayan sendin gardaþ.

VASIF TEMEL ÇOBANOÐLU
23.060.2018 CUMARTESÝ


Sosyal Medyada Paylaşın: