Doyasıya yaşamak isterdim

Sevgi, ýrmak ýrmaktý kapkara gözlerinde
Baktýkça taþan, taþdýkça çaðlayan
Hayran olurdu sana her bakan
Sendin hiçbir zaman aþkýna doyulamayan!..

Merhamet engin bir denizdi gönlünde
Þeytan bile bazen ümitleniverirdi bu minvalde
Erir giderdi kalpler mübarek ikliminde
Seni sevmeyenlerin ise gözlerine inerdi kapkara bir perde!..

Aþktýn, sevdaydýn, canandýn Aiþe’nin canýnda
Fedakârdýn, mükemmel bir aile reisiydin Hatice’nin yanýnda
Çok kýymetliydin bütün eþlerinin gönül dünyasýnda
Herbiri en kýymetli hissederdi kendini senin nazarýnda!..

Musab Bin Umeyr’in tercih ettiði dünyasýydýn
Bilal i Habeþi’nin Muhammedî ezanýydýn
Ebubekir’in herþeyini verdiði arkadaþýydýn
Sen canlar caný Muhammed Mustafa’ydýn!..

Yoluna can sunulan sevgiliydin
Kâh feri sönen gözlere ýþýk, kâh gonüllere müjdeydin
Âlemlere gönderilen en büyük rahmet tecellisiydin
Sen güzeller güzeli Mevla’nýn rahmet eliydin!..

Ondört asýrdýr içimizde yaþayan Ey Sevgili (sav)
Doyasýya yaþamak isterdim ben de mübarek iklimini
Sesleniyorum sana, ben ki boynu bükük bir ahir zaman ümmeti
Nolur býrakma, býrakma beni de sahabelerini býrakmadýðýn gibi..

Býrakma ki yaþayayým senin yolunda
Öleyim gözümü kýrpmadan bu kutlu yolda
Islanayým kana kana rahmet yaðmurunda
Sana en güzel þekilde kavuþmak nasip olsun bana da..
Sosyal Medyada Paylaşın: