AZAP ÇİÇEKLERİ

Madde kökünde,kainatta birlik.
Mantýk periþan oldu,aklým darda.
Hakikat’a ulaþmaz mý þairlik,
Mýsralar gezer sýrlý sanatlarda.

Iþýðý kaybetmiþ varlýk,gölgesiz.
Aynalar söyleyin hakikat kimin?
Akýllar kalmýþ gözlerde,nefessiz.
Hangisi gerçek,aynadaki ismin.

Rüyalarda mý yaþadýðým cennet?
Hakikat’ ý gizleyen son nerede?
Nedir aklýmýn geçirdiði cinnet?
Ne zaman kapanýr gözde,son perde?

Þüphesi sýyýrdý ,zehirli okun.
Aklýmý uzatýnca, pencereden.
Mekaný var mý idi,þimdi yok’un.
Ruhum kurtulamadý cendereden.

Bu nasýl ateþ, içimde sönmez kor?
Mekansýz düþünceler meyhanesi.
Düðümlerin düðümü çözmesi zor.
Ulaþýr mý ýþýða pervanesi?

Hangisi hakikat,hangisi yalan?
Gözümü yumunca nedir gördüðüm?
Aklýmda dolanýr zehirli yýlan.
Kývrým kývrým,dolanarak ördüðüm.

Aklým kucaðýnda aðlar bebeðin.
Evvelinde gizlenirken sonsuzluk.
Ruhum kozada hapis kelebeðin.
Suyun içinde çektiðim susuzluk.

Yolda göründü pýrýltýlý bir iz.
Sonsuzluða götüren yüce kapý.
Yunus’un bana gösterdiði deniz.
Damlasý içimde gizlenmiþ yapý.

Çatla çatla,hazzýmda mutluluðum.
Benliðimi kapladý ,iþte huzur.
Aklýn ýþýðýnda durur tuttuðum.
Aþkýn yolculuðuna þimdi hazýr.

Aðla aðla,þimdi bana ey nefsim.
Bulduðum mavera, hakikat yolu.
Aþkýn huzurunda solur, nefesim.
Cezbesinde aklým,huzurla dolu.

Gönlüm huzurda,kavuþturan idrak.
Islandý aklým , aþkýn çeþmesinde.
Aþkýn menzilini bildim,son durak.
Azap çiçeklerim,yar bahçesinde.

Sosyal Medyada Paylaşın: