Som

Ölen kuþlardan yaptým yastýðýmý
Ondandýr uykuya aymazlýðým
Ondan her gece mýzýldar duvarda tenha bi’ çocuk
Aðzý aðlamaktan yapýþkan
Kulaðýnda Yusuf’un iniltisi
Gözünde büyüdükçe Yakuplaþan kuyu


Ah allah
Kimin ki uykunun boðazýndan dikenli teli çeken el
Kimin iki elinin arasýnda kaderim
Bu yüreðim
Bu kýþtan kalma som soðuk
Ellerimle þekl’ettiðim put
Bu kýrýp kýrýp katýk yaptýðým þeksiz gece

Neyi inkar edenlerdeniz

Yataklýk etmedik mi verdiðin acýya
Sýzýmýzý saklamadýk mý mahrem zulada
Dönmedik mi yüzümüzün diðer yanýný


Yangýndý hem büyük yangýn
Kaçýramadým bakýþlarýmý
Kulaðýma gelen sesler el atsaydý
Tutsaydýlar ateþin bi’ ucundan
Dizimde dermaným vardý


Herkes bi yerde durdu
Arada söz gitti geldi
Çoð’ duvara çarptý
Sývamýþtý beline kadar gölgeleri duvar
Tuzluydu
Geçirgen
Yonta yonta yüzüydü sabah vakti
Ýki sussam
Oyasýnda buluþabilirdik mendilin
Sarmaþýp göðerebilirdik
Karýþabilirdi tuzumuz birbirine
Nasýl büyüdüðünü anlamazdýk çocukluðumuzun








Sosyal Medyada Paylaşın: