Mütareke İmzalamam Yokluğuna

Har savurur yüreðime yokluðun
Cehennem gibiyim
Kendime bile duyulmaz sesim
O yüzden yazarak ifade edeyim
Kaç kez inandým
Bu artýk son nefesim
Ve sonradan anladým ki
Daha çekecek çilem var
Ondan devam ediyor yaþamým
Dur durup
Bir þeyler söylemek istiyorum kendime
Mýh gibi batýyor yokluðun içime
Susuyorum
Alýp baþýmý gidiyorum kendimden
Gözümü araladýðým her yer cehennem
Herkes zebani sanki
Bir tek baltalarý yok ellerinde
Oysa
Baltadan da keskin sözler dillerinde
Kýl kadar hafifim hayatýn sinesinde
Kýrka bölünüyorum her acý sözde
Ýmdat diyorum sana
Çýðlýk çýðlýða sýðýnýyorum
Kan revan içindeyim
Hayalin tereddütsüz yanýbaþýmda
Yitiriyor acýlar narkoz tesirini
Yinede hissetmiyorum týrnaklarýmý
Sanki iþkencede çekilmiþler de
Ancak fark ediyorum aylar geçince
Anladým
Her þey bomboþ yokluðunda
Ölüm bile þirin yokluðunun yanýnda
Ve yine yazýyorum
Mütareke imzalamayacaðým
Yokluðunun karþýlýðýna
Bu hayatýmýn tek þartý olsa da


Sosyal Medyada Paylaşın: