Kuytu Eşik

Manasýz bu suskunluk ta derinden

Nasýl iflah bulacak insan heveslerinden

Dalgýnlýk amansýz bir fýrtýna 

Leke sürmede ömrün  yapraklarýna

Uykunun en dehþet aný 

Nefis celladýndan kaçýþýn tam zamaný

Akýlalmaz bir savaþta adalet ile vicdan

Ruh özünden kan kaybetmede her an

Güvercinler uzaklarda, çok uzaklarda

Prangalý her biri , naçar tuzaklarda

Divane sükûtlarýn fýrtýnasý var.

Lisanlarda duayla beraber elem var

Mahzun bakýþlý analar yaralý yine

Olup olmamanýn eþiklerinde

Belki de hayal bizdeki hakikatler

Iki dünyamýzý da mahvettiler

Simadaki çizgiler kalplere hançer 

Her lahza huzuru deler de geçer 

Ah bu (m)-edenilerin dertleri

Ümitleri boþ, hýrslarý serseri

Duyuyor musun insanlýðýn sessizliðini

Âlemlerin yýkýlýp da devrildiðini 

Dilersen, sor sýrrýný mesafelerin

Saðýr eden bu sessiz ürperiþlerin

Yaklaþmada güneþ en batýdan

Karanlýklara bulaþmýþ þafaklardan

Insan ölümle niþanlý, besbelli

Gece, hastalýk ve ölümdür asýl sevgili

Bu kirli aynada birikir yollar

Elemler þifa olur , ölüm paklar









Sosyal Medyada Paylaşın: