Yüreðime yazdýðým aðýr bir roman gibi Vuslat, sevgilinin yüreðine dokunmak demekti Hep kalbimde olmaný istedim Çok þey mi istedim,boþver Sende boþ verenlerden ol Unut ma beni Veya unut gitsin Bizimkisi anlamý olmayan Olsa bile akýllara sýðmayan Bir duyguydu, bir umuttu Ben ise bayramý olmayan Bir kurbandým sadece
Yüz sürmekti yüzüne Omzuna baþýný koymaktý Sahilde elele olmaktý gizlice Sadece nefesinin sýcaklýðýyla yetinebilmekti Bir ömrü, bir saate sýðdýrabilmekti Bir damla su içmeden Yüreðine el vurmaktý
Bizimkisi martýnýn balýða aþýk olmasýydý Kuru güllerin hayat bulmasýydý... Belki de sarýlýp aðlamaktý Dudaklarýnda erimekti vuslat Bulutlarýný yaðmura dönüþtürüp Yanaðýný sulamaktý
Sýmsýký sarýlmadan O bakýþlarýna kurban olmaktý Soruyorum sana þimdi Vuslat mý daha zor, ayrýlýk mý Gitmek mi zor, yoksa kalmak mý Ayrýlýk mý zor, yoksa ölüm mü Duygularýný köreltmeden Ýçinde hissetmek mi
Sonbahara neden son demiþler Biliyormusun Arkasý kýþ olan Umutlarý beyaz kar ile yýkayýp Yeni yolun açýk olsun diye Yeni baþlangýçlar Yeni umutlar Yol göstersin yüreðine Y.szgn Kkkkkkkkkkkkkllll Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.