Hiç olmadýðým gibiyim. Kalbimin acýsýný daha da yakýyor bu gerçek. Suçsuz deðilim Bir ateþin üstüne bastým. Küllerim kemdinden soðukken hemde. Yalnýzlýðým geçmiþimden uzak Üþüyor ellerim mira! Hiç olmadýðým kadarým. Her parçam bir yere savruluyor. Hangi ucundan tutsam dökülüyor. Hangi yüzüme baksam diðerini suçluyor. Hangi günahý soyutlasam bedenimden, Bir yenisini doðuruyor üstüme gece. Üstelik aldatýlmýþ bir kadýným. Seni affetsem de Kendime çýrýlçýplaðým ben. Ve yalnýz. Kýrýk Pis Leþ gibi ýslak...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.