Sözüm nereye ulaþýr Çok kapýlar çok odalara açýlýrken
Hançerlenmiþ bir aklýn firarýyým Nehirlerim, derelerim, çaðlayanlarým Yastadýr, çýðlýktadýr, aðýttadýr Ben var ya, ben Yayý kopmuþ bir ok gibiyim Kuþlar bana küsmesin
Badem çiçekleri açmadý bu mevsim Trenler beni almadan gitti Ýstasyonlarda atýlmýþ bilet kaldým Soðuk bekleme salonlarý Katran karasý gibi üzerime döküldü Dilim paslandý, sözler üþüdü Mavisini yitirdi bulutlar
Ýnsan kendine yalnýz Kendi aklýnýn delisidir Bundandýr sözün yokuþlarýnda kalmam Kuruyan topraklarýn aðustosuyum sayýn Yörük çadýrlarýnda unutulmuþ bir þiir kaldým Yaktýðýnýz ormanlara atýn beni
Neþet KARAÇALTI
Sosyal Medyada Paylaşın:
neset05 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.