yüzümü yüzüne dönsem

yüzümü
yüzüne dönsem
bir zifiri karanlýk

gözlerin silinmiþ
kör bir kuyu belki
eski yerinde
görmediðim.

gönden mi
günden mi
yanýk
sesinin
eskimiþliði..

insan
ne kadar saðýr
insan
ne kadar kör
ve
insan ne kadar uzakmýþ
birbirine..


saklýmda
tek bir tümce
ne dizelere sýðar
ne þiirlere
bir yaþamdan da artýktýr belki
belki bir yaþamdan az..


insan
ne kadar yarým
ne kadar
çeyrek
ve
insan ne kadar ýrak
kendine...

yüzünü
yüzüme dönsen
bir zifiri karanlýk.

bir sürü kurtçuk
soðumuþ bir tenin
ayaklarýnda
ve
yanýk
bir dal karanfil
bir demet gül kokusunda
bir a-ra-lýk...


bir þarkýlýktýr
zaman içre
zamana yenilen konuk..
geldik
durduk
ve
yorulduk..


yüzümü
yüzüne dönsem
bir zifiri karanlýk..



19/02/2018
ödemiþ

Sosyal Medyada Paylaşın: