Leyle-î Leylâ
I
Sulusepken satýrlara rehberlik ederken kalemim
Zaman yitirirken zamaný
Savruluyorum gecenin yalnýzlýðýna…
Karanlýðýn nabzýnda atýyorsun
Kaf Daðý’ndan uçup geliyorsun sessizce
Yaðmur olup öpüyorsun gözlerimi
Ýnce ince….
II
Ve iþte yine
Gece…
Yine geldi kavlince…
Kayýp kýrlangýçlarýmý arýyorum içimin labirentlerinde
Ýçim ki; sürgün veremeyecek kadar derin budamýþsýn
Leyle-i leylâ’ya yemin olsun
Hiç gizli bahçelerim olmadý oysa
Sonsuz baharlarým da olmadý
Ki, beni yeþeririm sanmýþsýn…
Ne anlatabilir ki bir resmin anlattýðýndan daha fazlasýný
Ayný resme bakýp ayný þeyler görememenin acýsýný
Oysa gözler asla ihanet etmezdi
Baksaydýn görecektin
Ýçimin yemyeþil sancýsýný…
III
Ben ki nakkaþýna meftun nakýþ
Ben ki baharýna hasret kýþ
Ey vefasýz;
Güneþ doðduðu bozkýrlarda batarken
Seni bana eklerken/ Kendimi sana katarken,
Verebilir misin bana, benden çýkardýðýn beni
Gözlerimi, ellerimi…
Ey! Zincirlerimi kýran zincirim
Ayaklarýnýn dibinde çürüyorken
Yine bu gece;
Yokluðunda varlýðýmken/varlýðýnda yokluðumken
Ey! Kalbimin ilelebet istikameti;
Ýçinden geçilip gidilen yol muydum ben
Sýkýlýnca vazgeçeceðin oyun muydum ben
Ey müessirim gör eserini,
Ey nakkaþým bil bu solgun yeþilini,
Uzatmasan da ellerini…
IV
Gece ki, setreder yüreðimi her gece
Öyle ki, yüreðimin rengine boyanýr her gece
Fecre kadar sürer bu þeb-i yelda her gece
Boðulurken hayalinde her gece
Baht-ý siyah düþer payýma her gece
Her gece…
Velleylî !
Ey siyah… Ey gece…
Ey görünenin sonu, görünmeyenin baþlangýcý
Bismillah ile eyvallah arasýndaki Araf
Güneþin battýðý yerde bir uyumayan var
Þafaktan azade olan var
Yanan var, kavrulan var
Y e m i n o l s u n
H e r g e c e …
Ýrfan Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.