ELLERİNİ VER BANA
Güz çiçeðim gece gündüz andýðým,
Sana geldim ellerini ver bana…
Aþký ile cayýr cayýr yandýðým,
Sevda baðý güllerini der bana…
Caným benim bu kalbimin cerrahý,
Gel ver bana huzur ile refahý,
Bitti gurbet döndü aþkýn seyyahý,
Aç baðrýný aþk kilimi ser bana…
Bahçenizde kuþlar girmiþ halaya,
Paslý kalpler muhtaç þimdi kalaya,
Aþk kutsaldýr alýnamaz alaya,
Yüreðinde baþköþede yer bana…
Gurbet elin çektim kýþý güzünü,
Aþtým geldim daðlarýný düzünü,
Uyan artýk göster güzel yüzünü,
Bu ayrýlýk dert sýkýntý ter bana…
Cantekin der; kapýndayým çiçeðim,
Sensin sevdam hayal düþüm gerçeðim,
Bir tek seni anar görür merceðim,
Sensiz her an zulüm ölüm þer bana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.