sonra.

acýnýn aðýrlýðýnda ruhun ezilir
gözünde dünyanýn sakin hüznü kalýr
düþünürsün haksýzlýk gibi alýnýrsýn



dertlerle konuþur hayat küsüp susarsýn
alaca kuþlar biriktirip gögü izlenirsin
bir kent kalýr kýrýlmýþ parcalanmýþ
onursuz bir aþk kalýr arkanda



sýfatýn ürkek bir yaðmur
ciðerin kan kýrmýzý umutla dolu
pismanlýklarýn yakaný býrakmaz
ölüm gibi bir þey olur


kendine sarýlýp
kendinçe düþer ön yargý mahkemem
kimse görmez , kimse bilmez
düþersin yalnýzlýða icranlar ve hüzünlerle




sonra
kalabalýklardan kacýp kacýp
ona bakarsýn
onun mutlu olduðu anlara



mutlu kalsýn
umutla büyüsün
tutkusu olsun
ve yeþersin yaþama



sen
hep
tek
kalýrsýn.



yaramaz
bir
çocuk gibi
yalnýz.

ve

sakat
aðýr
bir
özgürçe

...
Sosyal Medyada Paylaşın: