’ Ben, senin için, sadece þiir yazabildim. Destan yazanlar, topraðýn altýnda yatýyor. Senin kuyunu kazanlar ise, Kürt’üyle, Türk’üyle, hâlâ senin gölgende yaþýyor. Ne büyük ayýp... Ayýbýmýz...’
BAYRAÐIM
Onurunu, ulusumun kaç bin yýllýk tarihinden, Al rengini, kendi için akan þehit kanlarýndan Ve gücünü, bu milletin, özgürlüðe sevdasýndan Alan Bayrak...Hepsi senin, hepsi, senin helâlindir.
Her tâun’un sonrasýnda, hep baþý dik, özgür kalan, Yücelerden bir ilâhi rüzgâr gibi esip gelen, Mavi gökte, al bir alev gibi coþkun dalgalanan Görünüþün, ne görkemli ve ne saygýn bir hâlindir.
Seni, millet olmamýzýn baðý gibi görürüz biz, Gerekirse, senin için seve seve ölürüz biz. Biliriz ki, gölgendeysek mutluyuz ve özgürüz biz. Ay - Yýldýzýn, bu ulusa gülümseyen cemâlindir.
Atalarýn yâdigârý, en deðerli emanetsin. Nâmusumsun, þerefimsin, özgürlüksün, hürriyetsin. Sana selam durmayanlar, bizden deðil, çekip gitsin Ýhâneti kahredecek, yine senin celâlindir.
Ey, ’yurdumun üzerinde sonsuza dek tüten ocak’, Ey, altýnda tek bir millet olduðumuz kutsal sancak! Senin yerin, yücelerin doruðuyken, þimdi ancak Þehitlerin tabutunda örtü olman, melâlindir.
Dünya, ecel biçse bize, kalsak ateþ çemberinde, Doðusunda, batýsýnda, bu vatanýn her yerinde Allah þahit ebediyen, baþýmýzýn üzerinde Görülecek, yalnýz senin yýldýzýnla hilâlindir.