DÜŞERSİN
Sararýr ömrünün, yeþil yapraklarý,
Savurur rüzgârlar, harmana düþersin.
Yüreðin hisseder, kara topraklarý,
Bir kara yazýlý, fermana düþersin.
*
Yýkýlýr kalýrsýn, feryadýn duyulmaz.
Unuturlar seni, ahvalin sorulmaz.
Umutlarýn biter, menzile varýlmaz.
Ýbresi takýlmýþ, zamana düþersin.
*
Merhameti bitmiþ, eþikte kalýrsýn.
Hoþ sözle beslenir, nasihat alýrsýn.
Gülenleri yüzüne, dostun sanýrsýn.
Karanlýk gecede, dumana düþersin.
*
Yalnýz gecelerde, ay bakar yüzüne.
Bir cevap verenin, bulunmaz sözüne.
Kanlý yaþlar dolar, dolarda gözüne
Sularý çekilmiþ, ummana düþersin.
*
Baykuþun elinde, virane olursun.
Kýrýk baðlamada, terane olursun.
ODABAÞI gider, divane olursun.
Dertlinin elinde, dermana düþersin.
Þuayip ODABAÞI
19.12.2015/Kepez/Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.