ANIMSIYORUM
Son bakýþýn sanki vedaydý bana
Sisler içindeyim bunalýyorum
Neler düþünmüþtün acaba abla
Yeþil gözlerini anýmsýyorum.
Acýmý tarife söz bulamadým
Yangýnda kül olan ahþap binayým
Kaybettim seni ben nasýl yaþarým
Yeþil gözlerini anýmsýyorum.
Her alanda örnek aldýðým kaným,
Çocukluðum, Gençliðim, sensiz yarým
Ömrümce idolum sanatçý yaným.
Yeþil gözlerini anýmsýyorum.
Resimlerine bakýp Aðlýyorum,
Günler sensiz çok zor bak soluyorum
Hayat yüküne katlanamiyorum
Yeþil gözlerini anýmsýyorum.
Aylin Akgün
ABLAM Tülin Toprak 2.senesi de özlem ve saygýyla, dua ile anýyorum.
Ankara’ya geldiðimde bardaktan boþalýrcasýna yaðmur yaðýyordu.
Ankara aðlýyor, ben aðlýyordum. Ablam, caným Ablamý kaybedeli tam 2 sene oldu bugün.
Haber bekliyordum telefon baþýnda. Selma Ablam aradý geçmiþ olsun dileklerini söylemek için. Konuþurken birden boðulur gibi oldum. Nefes alamýyordum. Evin içi çocuklarým, torunlarýmla doluydu.
Birden sesim boðulur gibi oldu, canhýras baðýrarak aðlamaya baþladým. Ablama birþey oldu, ablamý kaybettim diye haykýrmaya, aðlamaya baþladým. Elimden telefonum düþmüþ, ben baygýnlýk geçirmiþtim.
Allah’ým göðsümün üzerine sanki taþ oturmuþtu!
Sonradan öðrendim ki ablaciðýmýn kalbi durmuþ 😢
Dr.lar tekrar çalýþtýrmayý baþarmýþlar..
Ablam ýn büyük oðlu Tolga yý aradým hemen. Teyze haberim var hazýrlanýyorum, Ankara’ya yola çýkacaðým dedi.
Bende gitmek istedim ama bir hayli geçti. Ablamý makineye baðlamýþlar.
O gece saatler geçmek bilmiyordu! Uykuya dalmýþtým ki telefonum çaldý acý acý.
Acý haber diye açmaya elim varmadý. Oðlum yan odada uyur. Onun telefonuda çalýnca Eyvah dedim. Korktuðum baþýma geldi diye içim bir tuhaf oldu. Arayan Erkek Kardeþim Turgay dý. oðlumla konuþtu.
Oðlum; Anne gel otur dedi. Anladým oturmadan Ablam dedim. Kalktý bana sarýldý Anne baþýn saðolsun.......!
Allah’ým inanamýyorum bu nasýl bir acý? Kalbimin parça parça olduðunu, daðýldýgýmý, eksik kaldýðýmý,
Ablamý bir daha göremeyecek, o tatlý sesini bir daha duyamayacak olmanýn acýsý....tarifi yok...!!!
Sabah yola çýktým hemen, ancak yetiþebilirmiyim endiþesi, devamlý kardeþlerimi arayýp durumlarý hakkýnda bilgi alýþým...Ah ablacýðým diyerek yol boyunca aðlayarak nefesim týklanarak Ankara’ya iniþim....
Karanlýktý sanki Ankara....Gölbaþý Camisi’nde ikindi namazýný müteakip lafý beynimde yankýlarý uðultusu dinmiyor. Çaresizlik içinde taksiye atladým. þoföre Yalvarýþým....! çok hýzlý sür dedim, yetiþtir beni ablama diye aðlýyordum...yetiþtim...
Bunu ne için yazdým? Amacým acý tazelemek deðil...hâla unutmadým ki...
Yaðmurda defnettik, gecesi kar yaðmaya baþladý...Sabah dolmuþtu bile....Sabah kabristana gittim. yasin-i Þerifin sonunu getirenmedim týkandým.
Akrabalarýmýz gelmeye baþladýlar. Acýlar katlanarak artýyordu.
Ablam nurlar içinde uyu...Melekler, ýþýklar yoldaþýn olsun. olsun. Bu kardeþinin bir gün acýsý diner mi bilmem? Unutulmayan acýlarýmda sende yerini aldýn.
Þu an yazarken aðlýyorum...yalnýzým ve kimsede anlamýyor bu derin kalp aðrýmý...
Allah merhameti ile muamele etsin. Mekânýn Cennet Olsun Melek Ablam.
Aylin Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
yaşlandım artık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.