Sensizlik,
yaðmur gibi yaðacak bastýðýn topraklara...
Toprak,
sensizlik kokacak çokça...
Dokunduðun eþyalara dokunacaklar,
ellerinle büyüttüðün aðaca bakacaklar habersiz.
Her kapý açýldýðýnda,
ilk girenden önce içeriye girecek nefesin.
Adýn gelecek o an belki de dil ucuna.
Okþadýðýn baþ, tuttuðun el,
adýmlarýný uydurduðun çocuk büyüyecek senden sonrada.
Týpký,
seninle büyür gibi.
Yeniden...
Eylül, her yýl biraz daha düþürecek anýlarý.
Biri çok uzaklara bakacak,
görür gibi gözlerini.
Elleri cebinde,
kýrgýn
ve
hiç sevmeyecek Eylül sabahlarýný.
Veda.
Veda iþte...
Söz kifayet etmez...
Sensizlik, yaðmur gibi yaðacak bastýðýn topraklara...
Toprak,
sensizlik kokacak çokça...
Kaðýtsýz Þair