düşmeyen...
" insan kendinçe aðlarmýþ "
öyle birden bire sol gözünden düþermiþ " ici "
kapkara gökyüzü bir care aðýtlar biriktirmiþ
koca kalabalýkta tek baþýna ve yalnýz duraklarda
kimsesizlik gibi yollar gözler bir ses gelsin umutlarý
her yer saðýr kücük yankýlar kulaklarýný týrmalar
bir iç sesle konusup yeni bir kendini yazar anlamsýzlýklar üzerine
sadeler biriktirip renkler bulmaya calýsýr
ama hep ortadadýr " üzüntüler" asla deðismez
bu sehir boyasý düþmüs kaldýrýmlar gibi üzerine gelir
yavasca kaçmak istersin kýyýsýnda bir özgürlük türkülerine
yeni bir iç ses edinirsin tutulduðun "onur"un üstüne
yeni bir elbise gibi cýkarmak istemezsin yüzün eðilir gözün düþer
bu kýrgýnlklar sayýsýz bir ruhun parcalarýný toplamak gibi gelir
her söz aðýr her ses derinden acýtýr , özün eðilir "gurunun" kapanýr
renk renk pencereler acmak istersin paylasýlan her duygunun birer kopyasýdýr ,önemsemek
bir cosku kaplar yüzün acýlýr derin sancýlar ufanýlýr bir mecra gibi yeniden doðarsýn
anka kuþu gibi külünden yeni " can" yaþatýrsýn
tek bir yüreðinin yoktur,icinde senden büyük sevgiler dolaþýr
yaþarsýn iþte huzurun mutluluklar ve neþe icin büyürsün onunla
her yer simdi sensin her bakýþda bir göz her yerde senden kalan bir aný
sokaklar büyür yollarýnda eskimeyen kaldýrým izleri
bir koku binlerce tad ama sen hep onun gününü arar dolaþýrsýn
baska bir resimde baska bir müziðin ritminde titreyemezsin
senindir kanayan yanlarýn onundur eskimeyen "ruhu "
göz görüntüden dil uzaktan mana içten görür
dipsiz kaldýðýn her yalnýzlýkta bir el atan olur
yorgunluðunu alan bir cift söz bir umut bulunur
damla damla düþen her duyguda bir ad "süzülür "
düþürme beni ey zalim hayat
tutunamadýðým bu elller benim
aðlatan bu gözler derin icimde nefes alan bu ruh senin
incilte kýrma ve unutma benim senin gibi "yüreðim" var
acýdan kalan günlerimin
haþretten daðýldýðým her an
icimden düþüremediðim bu "sevgi"
bana yardým et doðumum neþeþi
bu gün topraðýný ellerimle temizledim
yaðmurlarla ýþlattým çiçeklerle bezedim beyaz örtünü
adýný sildim o siyah yazýlarla silinmeyen kaderini
bir "dua" geldi icimden tüm acýlara üfledim
lütfen "daðýtma" beni
parcalanan onurumda yalnýz býrak
uykusuz kalayým icim nefes alsýn günüm rüzgarlý
öyle bakma lütfen acýlarým karanlýktan büyük
üzme derinliklerimi sessizlikle kapladým
yüzeme vurduðun her kýrýlgýnlýkta biraz daha düþtüm
yedi kat yerin altý oldu odam tahtalarla örtüldü üstüm basým
üsüdüm ben hep biraz üsürüm sende üsüme benim gibi "üzülme"
gitdiðinde gökyüzüm yaðmurla düþtü icime
bir rüzgar esti aðlayan ve aðlatan gözlerime
yüzüme vurdu parlayan mavi simsekler
sineme yapýþtý acýnýn ismi olan "gidisin"
ben hariç herkez siyahdý
üzerimde kýrýlan çiçekler
sapsarý bir günde sessizlik
yerlerde yaprak sesleri "elim" gökyüzünde
sen derin bir odada
beyaz sayfalar gibi" dört yaprak"
her yerde binlerce suskun ve durgunluk
bir ceþme ýslanan topraðýn üzerinde
beyaz yorganýn altýnda zamansýz bekleyen feryat
gövdende yeþilçe acan beyaz yaprak
her bahar gökyüzüne bakan "umutca "
yeniden doðan cemre gününde unutulmayan
en derin uykuda ruhun hala yaþayan
odalarýn duvarlarýnda yüzünün berrak gülümsemesi
tavan arasýna gizlenen hatýra, unutulmayan zamanlarda
beni yerle yeksan eden sacýmý basýmý yolduran tek" acý "
" yaþamak durgun suda gölgesiz kalmak gibi "
"bazen acýtarak alýr imtikamýný "
"bazen aðlatarak damla damla "
"bazende imkansýz bir günde "
ama sen hiç " üsüme "
kal hep sýcaklýðýnla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.