Ýhbaratý cem ile, hücrelerden bedenin, Günahý sevabýnla balçýktan bir parçasýn. Iþýktan kopamazsýn seni sen yapan “Ben’in”, Süslediði ruhunla, “Tek” elmastan sýrçasýn.
Maddenin gölgeleri, deðiþir gölgesinde, Sýðýnýlmaz ardýna mayasýz cümlelerin. Perdesiz gecelerin rüyasýz bölgesinde Siyah beyaz olurlar griden hecelerin.
Benlerin “Ben” olduðu, hakikat diyarýna, Ölçülmeyen ölçüyle, kimliksiz götürürler. Zamansýz pencereden, bakarlar þiarýna. Varlýkta yok olsan da, mutlak seni görürler,
Karanlýklar sýksa da, vakti vardýr her þeyin, Bilinmez bilmecenin, verirler cevabýný. Yýkýlsa da gök kubbe, parçalansa da beyin, Bir günahýn ardýndan, bilirler sevabýný.