her þeyin ayný bugünlerde bugünün dününle ve dünün de öncekilerinle. sen de aynýsýn aynýsýn iþte... deðiþen sadece yaþýn, cebindeki bira üstü bozukluk ve belki biraz da saçýndaki aklar... alnýnda beliren çizgileri de hayat birikimi sanma; onlar sadece yalnýzlýðýnýn artan rütbesi. deðiþen bunlar iþte sen aynýsýn, aynýsýn iþte... yürüdüðün yollar bile ayný hala; ayný çiçekçinin önünden geçiyorsun her gün ve her gün ayný otobüste ayný yere oturuyorsun. ayný maðazalarýn tabelalarýna bakýp alakasýz þeyler düþünüyorsun. ayný ses tonuyla ayný günaydýný veriyorsun çevrene, hatta ayný kahkayayý atýyorsun acýlarýn göðüs kafesini yumruklarken. ayný þiirleri okuyorsun her akþam, ayný saatte, yudumlarken ayný içkiyi ve ayný fotoðrafa dokunup ayný yüzü okþuyorsun kirli parmaklarýnla... pencere kenarýndan ayný rüzgar sýzýyor odana üþüyorsun ayýlamýyorsun, aðlýyorsun... gözyaþlarýnýn sýcaklýðý bile ayný be sen deðiþemezsin sen aynýsýn, aynýsýn iþte... Sosyal Medyada Paylaşın:
attilaedri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.