sessizliðe kurulu tüm saatler ve sükûtta dakikalar bir grup böcek, bir kaç baykuþ bir de sokak köpekleri, ara sýra da kediler yine de bir senfoni... tekrar eden bir ezgi var gözler karanlýk, gönüller açýk bak, yine gece oldu ve vuruyor bir çýngýrak gibi sol yanýmdaki sýzý kanýmla kavga ediyor kirli bir nefes bir damla dökülüyor ciðerlerimden yeniliyor ümidimbeklemek beklemek beklemek... hasreti zirveye çýkarýp hüznü hüzne eklemek... ve beklemek ne sancýlý ve beklemek ne acýlý... hele geceyse ve yapayalnýz insafsýzca ve insansýzca her þey uzak beklerken beklerken her þey soðuk yýldýzlar ne kadar da sessiz bekliyor dizinin dibinde uslu uslu ayýn beklemekse düþen nasibe, zaman da sessiz mekan da yalnýz kalp gürültülü oysa ki akýl da yoldaþbeklemekse bir bakýma düþlemek kavuþmaksa bir ýþýk sabahý gibi gecenin... kavuþmaksa bir ýslýk þarkýsý gibi bahçenin... ve bekliyoruz sessizce sýyrýlýp karanlýðýndan beklemenin kavuþuyoruz aydýnlýðýnda vuslatýn... Rüzgar
Sosyal Medyada Paylaşın:
aygunduz16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.