ALIŞAMADIM…
Sensiz kalmaya alýþamadým.
Sabahýn bir vaktin de
Daha güneþ doðmadan
Topraða çið tanesi düþmeden
Zamansýz öten kuþa
Sana uçamayýþýma alýþamadým.
Gün ortasýna varmadan
Kara bulutlarýn gözlere çökmesine
Ölü topraðý serpilmiþ gibi…
Ruha zerk edilen, düþ uykusuna
Bedenin, acýyla el ele veriþine alýþamadým.
Sesime, sessizliðinle kalbim de çýðlýk olmana
Yürek te gün be gün çoðalan hasrete
Ellerimin boþlukta kalmasýna
Tutunamamasýna
Umarsýz bekleyiþlere
Ömrüne, sözüne, özüne sarýldýðým,
Yokluðuna alýþamadým.
Gecenin, karanlýðýný yirmi dört saat yaþamaya
Özgür yarýnlar da buluþmadan
Barýþ dilekleri tutulmadan
Yýldýzlarýn ansýzýn kaymasýna
Sevgiyi, yolunca yordamýnca
Aþký, delice yaþamadan
Ayýn, dolunay oluþuna
Yakamoz olup parlayýþýný beklemeye alýþamadým.
Yalnýzlýðý hatýrlatan þarkýlar dinlemeye
Seni anlatan þiirler yazmaya
Hikâyemizi kaleme almaya katlanamadým.
Çünkü seninle, bir ömür yaþamaya çoktan alýþmýþtým gün ýþýðým.
12 temmuz 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.