091-Oyalı Mendiller

Daha çocuðum on dört yaþýnda
Verdi Annem beyaz bir patiska
Rengarenk iplikler makarada
Dedi ilk çeyizini örmeye baþla

Elimde týð, önümde ise örnek mendil
Mendil üstünde motif, yanan kandil
Bu güzelliði anlatamaz ki hiç bir dil
Baþladým iþlemeye hiçte zor deðil þekil

Bizde, sözde niþanda düðünde kýnada
Adettir, kýzlar; mendil verirler oðlana
Burcu burcu kokar sinmiþtir lavanta
Ömür boyu saklanýr bu eþsiz hatýra

Mendille, kýz; vermiþtir gönlünü
Beklenir hasretle ebediyet düðünü
Mendil çeþitleri artar düðün günü
Caný cananýn yanýndadýr artýk ölümü

Sözün mendili tertemiz bembeyaz oyalý
Bayraktýr, niþan mendili; rengarenk boyalý
Düðün günündeki gelin mendili, olur kýnalý
Gözyaþý mendil ise gelinlik kuþaðýna baðlý

Ýþlenen mendiller de, ne hayaller saklý
Gözün nuru muhteþem tablolar takýlý
Gurbette teselli eder bu mendil caný
Koklar, bir daha koklar, çeker bozlaðý

Dantelde motifte sanki görünür canan
Ebediyet sözüdür deðiþmez bu ferman
Taþýnýr cepte ayrýlmaz hiç bir zaman
Gurbette olur bütün dertlerine derman

Çoðaldý þimdi hazýr mendiller, þip þap sevgiler
Söz verir gün içinde, akþam olmaz geri döner
Saman alevi gibi yanar, aniden hemen söner
Yazýk samimi olana, artýk geçer mi o günler?

Þu anda ne mendil var, nede hayalin deseni
Zaten yok hazýrlýk, veremez ki kaðýt mendili
Artýk ne teselli edecek? zalim gurbette seni!
Aþk ihanetinden kim caydýracak o kör nefsini



Borborunbekir-Bekir Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın: