Eylül tozu kaçtý gözlerime anne
Yoksa aðlar mýyým durup dururken
Þiir fýsýldadý rüzgâr kulaðýma usulca
Bak sonbahar geldi yine
Yine hazan yine hüzün
Kýrlangýçlarda göç etti
Tadý kalmadý havalarýn,
Þimdilerde gülümseyen her fotoðrafa
Çelenk gibi esmer buseler takýyorum
Ve yaðmurlarýna býrakýyorum
Gözlerimi özlem denizinin,
Saçlarým, saçlarým uzamýyor, ne kadar çeksem de
Ýçimde açan zakkum çiçekleri zehirliyor
Islýk çalýyor rüzgâr
Yüzümde koskoca bir pýnar
Niçin çocuk gibi çatýlýr kaþým, yüzüm
Alt tarafý kuru bir hasret
Söyleyebildiðim bütün þarklar
Ekim sabahlarýnýn ürperten serinliðine
Dilimdeki tüm dualarý serpiyorum
Evrenin gelmiþine geçmiþine
Sevda ekip, sevda biçiyorum
Hasretin zehrini yudum yudum
Ýçiyor, içiyor, içiyorum
Ama bitmiyor anne
Sonra ne Eylül ne Ekim
Özlem yaðmuru bu doludizgin
Anlýyorum
Sahi söylesene anne
Aðlar mýydým ben geceleri
Hatýrlamýyorum
Gülhun ERTÝLAV
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
UMRUMDA DEĞİLSİN GELMEDİN G İ T Siyah Gülün Hüznü Kızgınım Sormaz mı Kalem Ömrümün Baharı Hani Nerde ? Ya Rabbi Kadınların Kaderi